KCK Yürütme Konseyi Başkanı Murat Karayılan |
KCK Yürütme Konseyi Başkanı Murat Karayılan, ANF’ye verdiği mülakatın ikinci bölümünde yumuşama söylemleri, Türkiye Başbakanı Tayyip Erdoğan’ın ‘PKK’nin stratejisi çöktü’ sözü, Kurban Bayramı’nda ateşkes koşulları ve ABD Büyükelçisi Ricciardone’nin açıklamalarını değerlendirdi.
‘Yumuşama ortamı oluyor, yeni bir açılım olacak’ sözlerinin gerçeği yansıtmadığını belirten Karayılan, “devlet veya yumuşamadan yana olan bir takım demokratik çevreler böyle bir sürecin gelişmesini istiyorlarsa, cezaevi direnişçilerinin ortaya koydukları talepler üzerinde durmalıdırlar” şeklinde konuştu.
Türkiye Başbakanı Erdoğan’ın PKK’nin stratejisi çöktü sözlerine de yanıt veren Karayılan, “eğer PKK’nin stratejisi çökmüş ve gerçekten denetim dışı bir karış toprak bile yok ise neden uçaklarınız Türkiye sınırları içerisindeki dağları saatlerce ve günlerce bombalıyor? “ diye sordu.
Karayılan, Kurban Bayramı’nda ateşkes yapılabilme koşullarının da AKP hükümetinin politikaları nedeniyle ortadan kalktığını, ancak HPG güçlerinin mübarek günlere saygı gereği bayramda sivil alanlarda konuşlanan devlet güçlerine karşı herhangi bir eylem yapmayacağını açıkladı.
KCK Yürütme Konseyi Başkanı Karayılan, ABD Büyükelçisi Ricciardone’nin “PKK’ye karşı Bin Ladin yöntemi” şeklindeki açıklamalarının ellerindeki istihbarat bilgilerini doğruladığını kaydetti. ABD’nin çıkarları gereği çatışmanın sürmesinden yana olduğunu belirtti.
‘SÖMÜRGECİLİK AKP İLE KENDİNİ YENİLEMEK İSTEDİ AMA OYUN TUTMADI’
Türkiye Başbakanı Erdoğan geçtiğimiz hafta içinde yapmış olduğu bir konuşmada “akan kanı durduracaksa görüşmeleri hemen başlatabiliriz, gerekirse MİT müsteşarını hemen İmralı’ya gönderirim” anlamına gelecek kimi sözler sarf etti. Bahsi geçen bu konuşmanın hemen ardından, Cumartesi günü yapmış olduğu konuşmasında ise PKK’nin stratejisinin çöktüğünü ve bir karış toprağın bile Türk ordusunun denetiminden çıkmadığını iddia etti. PKK’nin stratejisi çöktü mü?
Erdoğan’ın yaptığı şey, TC Devleti’nin 1925’ten bu yana yaptığı şeylerin aynısıdır; onun bir tekrarıdır. Türk devleti 97 yıldan bu yana Kürdistan’a ve Kürtlere ilişkin hiçbir zaman doğruları söylememiş, her daim yalan söyleme temelinde siyaset yürütmüştür. Her şeyden önce “Kürdistan” adını inkar ettiler, “böyle bir şey yok” dediler. Halkın gelişen direnişlerini hep dışarıya bağladılar. “Dış mihrak var” dediler. Halkın en doğal talepleri karşısında katliamlar gerçekleştirdiler, “eşkıyadır” dediler, “şakidir” dediler, “bebek katilidir” dediler, “teröristtir” dediler. Oysa kendileri Kürdistan’da hep terörizmi geliştirdiler ve katliamlar yaptılar. Anaların karnındaki bebeleri bile süngülere taktılar. Bütün bunlarla birlikte sürekli yalan söyleyerek Türkiye toplumunu yanlış empoze ettiler. Tarihin en büyük dezenformasyonu, Türk devletinin Kürdistan’da gerçekleştirdiği dezenformasyondur. Sürekli yalana dayalı siyaset yürüttüler ve bunu bugün de hiç utanmadan devam ettiriyorlar.
İşte Türk sömürgeciliği katı inkara ve yalana dayalı olan bu politikasının sonuna geldiği bir aşamada, büyük bir çıkmazla yüz yüze iken AKP zihniyeti buna imdat gibi yetişip, “siz yanlış yaptınız, her şeyi inkar ettiniz, bazı şeyleri söyleyip Kürtlerin sırtını sıvazlamak gerekiyordu, Osmanlı döneminde böyle yapılıyordu, siz böyle yapmadınız, ben böyle yapıp aynı şeyi gerçekleştireceğim” diyerek devreye girdi. Yani Türk sömürgeciliği AKP yoluyla kendisini yenilemeye çalıştı.
Halkımızın dini duygularını kullanarak, “size Kürt kardeşlerim diyorum, daha ne istiyorsunuz” diyerek ve bazı işbirlikçi aileleri de para-pula boğarak sonuç alacaklarını sandılar ama halkımızın geliştirdiği mücadele, AKP eliyle oynanmak istenen bu oyunu da açığa çıkardı. Sömürgecilik aynı sömürgeciliktir; inkar aynı inkardır. “Tek millet, tek devlet, tek bayrak, tek vatan, tek dil” söylemi 19. yüzyılın bir söylemidir ve kaynağını ırkçı-faşist bir zihniyet yapılanmasından almaktadır. Tekçilik, toplumları zorla kalıba sokma tutumudur. Bu faşizm değil de nedir? Toplumun geleneklerini, dilini ve kültürünü yasaklayarak biçimlendireceksin, tek bir millet yaratacaksın. Bu, insanlığa şiddetin dayatılmasıdır. Tekçilik şiddettir.
Şimdi AKP olarak ortaya çıkacaksın, bir taraftan “tek millet” diyerek Kürt halkının her türlü doğal haklarını zorla engelleyeceksin, bunun için şiddet uygulayacaksın. 10 bin kişiyi cezaevine atacaksın, yüzlerce kişiyi katliamdan geçireceksin, sonra da kalkıp, “ülkede terör var, silahla kimse hak arayamaz silahla hak arama dönemi geçmiştir, elde silah hak istenemez” diyeceksin! El insaf derler. Sen şiddet ve silahla bir toplumu ortadan kaldırıyorsun ama bunu görmeyip doğal bir biçimde var olmak için kendini savunan o topluma “silahlısın” diyorsun.
En büyük silahlanmayı Türk ordusu ve Türk polisi gerçekleştirmiştir. Elindeki en ileri teknolojinin acımasız silahlarıyla Kürdistan dağlarını bombalayıp, bu coğrafyanın ve bu tabiatın tüm doğal güzellikleri yok edilirken şiddet uygulamış olmuyor da, Kürt halkının öz evlatlarının ellerine almış oldukları kleşle kendilerini savunmalarına şiddet diyor. En büyük silahı siz kullanıyorsunuz, en büyük vahşeti ve katliamı siz yapıyorsunuz! Ama onlar bunu görmez. Devlet oldukları için, sömürgeci egemen güç oldukları için bu onlara mubahtır. Bu zihniyetle yaklaşıyorlar.
‘BİR KARIŞ DENETİM DIŞINDA DEĞİL SÖZÜ YALANDIR’
Hukuk diyorlar. Senin hukukun sömürgeci hukuktur. Sen o hukukla özgür kimlikli Kürt insanlarını suçlu görüp içeri atıyorsun. Bugün 8 bin kişiyi KCK adı altında içeri atmanın başka ne gibi bir izahı olabilir? Onların ne suçu var? Şiddete bulaşmışlar mıdır? Hayır. Ne yapmışlar? Kültür faaliyetini yürütmüşler. Ne yapmışlar? Basın faaliyetini yürütmüşler. Sanat faaliyeti yürütmüşler. Siz sanatçıları içeri atmışsınız. İcra ettiği sanat Kürt sanatı oldu mu “KCK’lidir” diyerek içeri atıyorsunuz. Yani Kürt halkına dönük bir zulüm vardır ve bu zulme karşı halkımız direniyor, direnecektir. Halkımızın bu zulme karşı direnişi, gayet tabii ki meşru bir direniştir.
O zaman ben de sorarım: Eğer PKK’nin stratejisi çökmüş ve gerçekten denetim dışı bir karış toprak bile yok ise neden uçaklarınız Türkiye sınırları içerisindeki dağları saatlerce ve günlerce bombalıyor? Başbakan bunu izah etsin. Uçaklar daha önce Güney Kürdistan’ı bombalıyorlardı. Doğrudur, Güney Kürdistan’ı şimdi de bombalıyorlar ama Kuzey Kürdistan’ı daha fazla bombalıyorlar. Bu yüzden öncekilere artı olarak 75 tane savaş uçağı Kürdistan’a kaydırıldı. Bunun nedeni bombalanan yerlerin artmasıdır. Artık sadece Kandil ve Zap değil, artık Şemdinli, Gever, Çelê, Colemêrg, Beytüşşebap, Şırnak ve Siirt’e bağlı Herekol dağları bombalanıyor. Bütün bu yerler Türkiye sınırları içerisinde değil midir?
Bir ordu gidebileceği yere uçak göndermez. Hadi diyelim önden uçak gönderdi ama bu durumda sonradan kendisi de gider. Eğer sen kendin gitmiyorsan, sadece uçakla bombardıman yapıyorsan o zaman orası senin denetiminde değildir. Dolayısıyla Başbakan’ın o sözünü ettiğiniz, “bir karış toprağımız bile denetim dışında değil” sözü bir yalandır. Daha önceki bir röportajda “eğer doğru söylüyorsa, 2 yıl önce ziyaret ettiği Şemdinli-Gediktepe’yi bir kez daha ziyaret etsin” demiştik. Geldi mi? Hayır. Şurası bir gerçek ki, gerillanın denetim sahaları olmasaydı, gerilla bu kadar gücüyle içeride yaşayamazdı. Ama ısrarla bu gerçeği gizlemeye çalışıyorlar.
‘ÖĞRETMENLER TUTUKLANMIYOR, UYARILIYORLAR’
AKP devleti topluma ilişkin de çok çeşitli dezenformasyon faaliyeti geliştirmektedir. Iğdır’ın Bulakbaşı Köyü’nde yaşanan olaya ilişkin, Türk basını, Türk siyaseti, MGK ve en son da bizzat Başbakan’ın kendisi büyük bir dezenformasyon yapmış bulunmaktadır. Gündüz vakti herkesin gözü önünde gerçekleşen bir şeyi tersine çevirerek bu biçimde kullanmaları çok ilginçtir. Bu, Türk sömürgeciliğinin gerçeğini yansıtan çok çarpıcı bir örnektir. Uyumlu bir koro olarak, tüm basın manşet attı, “günün fotoğrafıdır” dedi.
Peki, o fotoğraf nasıl oluşturuldu?
Neymiş efendim; gerillalar gelmiş 6 öğretmeni götürmüş, köylüler de, kadın, çoluk, çocuk, ihtiyar demeden bir bütün olarak gerillaların önüne geçmiş ve öğretmenleri kurtarmış. Bu bir çarpıtma.
Gerillaların köye geldiği doğru. Öğretmenleri gözaltına da alıyorlar, bu da doğru. Ancak öğretmenler gözaltına alınıp köyün dışında daha kırsal bir alana götürüldükten sonra gereken konuşmalar ve uyarılar yapılıyor, ardından ise bu öğretmenler bırakılıyorlar. Bırakılan öğretmenler köye girerken köy halkı onların geri döndüğünü görünce herkes önüne çıkıp “geçmiş olsun” diyor. Yani doğru, sevinç var ama bu sevinç, öğretmenler geri gelmiş, sağlam bir şekilde döndüğü için yaşanan sevinçtir. Ama burada köylülerin gerillaya karşı gelmesi ve tepki göstermesi gibi bir şey yoktur.
Bir de şunu belirteyim; Nerede öğretmenler kaçırılmış da birkaç saatten fazla tutulmuşlardır? Hiçbir yerde. Çünkü öğretmenler tutuklanmıyorlar. Öğretmenler uyarılıyorlar. Birkaç saat gözaltında tutulup ifadeleri alınıyor ve kendilerine bir takım uyarılar yapılıyor. Bu faaliyet orada da icra edilmiştir. Diğer başka yerlerde de yapıldığı gibi burada da aynı şey yapılmıştır, herhangi bir engellemeyle karşılaşılmamıştır. Gereken işlemler yapıldıktan birkaç saat sonra orada öğretmenler salıverilmiş, öğretmenler köye girerken köyün girişinde köylüler de onları karşılamıştır. Yaşanan olay budur.
‘PKK’NİN STRATEJİSİ YÜKSELİYOR, SÖMÜRGECİLİK ÇIRPINIYOR’
Başbakan ise bunu PKK’nin stratejisinin çöktüğüne belge olarak gösteriyor…
Eğer PKK’nin stratejisi çökmüş olsaydı onlar bu kadar yalana sarılmazlardı ve bu kadar telaş içinde olmazlardı. Durum öyle değildir. PKK’nin stratejisi yükseliyor, başarı kazanıyor, bunun karşısında sömürgecilik ise çırpınıyor. Gerçek budur. Bu konuda yaşanan gerçek ortadadır. Kimse bunu gizleyemez. Kürt halkı kendisine dayatılan sömürgeci inkar siyasetini kabul etmiyor ve etmeyecektir.
AKP’nin sömürgeciliği yenileme çabası başarısız kalmıştır ve zaten başarısız kalmaya mahkumdur. Sömürgecilik çağ dışı bir uygulama biçimi olarak yenilmeye mahkumdur. Bunun anlaşılması ve görülmesi gerekmektedir. Türk devletinin ve AKP yetkililerinin bu gerçeği görerek gittikleri yolun yol olmadığını bilmeleri gerekiyor. 21. yüzyılda bir halka zorla başkalaşımı dayatmak artık mümkün değildir. Asimilasyonu başaramadınız, o zaman biçim değiştirerek asimilasyonda daha fazla ısrar etmenizin bir anlamı da yoktur. Kürt çocuklarına zorla, “Türküm, doğruyum, çalışkanım” dedirtmenizin gerisi yoktur, bununla bir yere varamazsınız. Siz onlara orada zorla bunu söylettirebilirsiniz ama onları böyle Türk yapamazsınız. Zorla Türkleştirmekten vazgeçmelisiniz. Kürt halkının temel haklarını tanımak zorundasınız. Eğer Kürt halkının haklarına kavuşmasını Güney’de meşru görüyorsanız Kuzey’de de meşru göreceksiniz. Güney’de meşru görüp Kuzey’de terör saymak ve karşı çıkmakla bir yere varamazsınız. Şimdi AKP’nin yaptığı budur.
‘BAŞBAKAN ERDOĞAN HER AYAĞA OYNUYOR’
Bunun için mi Başbakan’ın tüm sözleri çelişkili?
Evet. Mesela bir gün diyor ki, “gerekirse İmralı’yla görüşme olur, gerekirse Oslo’yla görüşme olur”, ancak öbür gün yok etme fermanlarını ilan ediyor.
İşte sizin az önce belirttiğiniz gibi, gerekirse bir gün öncesinden MİT Müsteşarı’na “git, gerekeni yap diyeceğim” diyor. Artık bu neyse müsteşarı gidip gerekeni yapacak?
Bu sorun, bir müsteşarın halledeceği bir sorun değildir. Bu Türkiye’nin en temel sorunu olan Kürt sorunudur. Eğer siz devlet olarak bu konuda karar vermişseniz projenizi ortaya koyarsınız, o zaman memurlarınız mı gelir, müsteşarınız mı gelir, kendiniz mi gelirsiniz, yani gelir, Kürt Halk Önderliği’yle görüşüp bu sorunu çözme tartışmaları geliştirilebilir. Ama bu, bir müsteşarın gidip halledeceği bir şey değildir. Kökleri tarihin derinliklerine dayanan bir sorundan bahsediyoruz. Bu sorun, bir istihbarat sorumlusunun gidip halledeceği bir sorun değildir. Bunun için karar almanız gerekiyor. Eğer siz çözüm için karar almışsanız Kürt tarafı çözüme vardır. Ama yok tasfiye etme, yok etme, ezme kararında ısrar ediyorsanız ve oyalama için gelecekseniz buna karşı Kürt Halk Önderliği’nin ve Kürt halkının tutumu bellidir. Zerre kadar sonuç almanız da mümkün değildir.
İşte bu gerçeğe rağmen Başbakan bazen böyle söylüyor, öbür gün çıkıyor halka çağrı yapıyor, “teröre karşı çıkın” diyor, bilmem ağza alınmayacak kırk çeşit küfür savuruyor, hakaret ediyor. Kürt siyasetçilerinin şahsında Kürt halkına hakaret ediyor. Çelişkilerle dolu böyle bir üslup kullanılmasının temel nedeni doğru yola girmemeleridir. Yani, bir kesim kamuoyunu oyalama, kandırmaya çalışma, esasta ise özgürlük güçlerini ezme politikalarında ısrar etmeleri nedeniyle böyle oluyor.
Bu konuda MHP’nin ve Bahçeli’nin çelişkili hiçbir tutumu yoktur, nettir. O, yok etmeyi açıkça savunan bir siyasi anlayışı temsil ediyor, dolayısıyla muğlak hiçbir şeyi yoktur. AKP de aynı şeyi savunuyor ama üslupta kendini farklı gösteriyor. Her ayağa oynuyor. Onun için söylemleri çelişkili oluyor. Dolayısıyla Başbakan’ın o söylediği “gerekirse görüşürüz” söylemi de anlamsız oluyor. O da psikolojik savaşın bir parçası olarak sarf edilen sözler olarak işlev görmüş oluyor. Başka da bir anlamı yoktur.
‘BAYRAM ÖNCESİ TÜRK DEVLETİ ORTAMI DAHA DA GERİYOR’
Türk devleti bir çözüm projesiyle gelirse…
Bizim açımızdan durum nettir. Eğer Türk tarafı, belirttiğim gibi, proje sahibi olursa biz çözüme varız ama bunun dışındaki dayatmalara Kürt halkının ve hareketimizin vereceği cevap nettir. Biz bu konudaki görüşlerimizi daha önce de kamuoyuna deklare ettik. Burada aynı şeyleri tekrardan ifade etmekte olduğumuzu belirtiyorum.
Türk Dışişleri Bakanı Ahmet Davutoğlu, yaklaşan Kurban Bayramı nedeniyle Suriye’deki savaşta ateşkes yapılması için çağrıda bulundu. Ancak Kürdistan’daki savaşın durmasına dönük ise herhangi bir çağrı durumu söz konusu değil. AKP hükümetinin Kürdistan’daki savaşı görmezden gelen ve ateşkes istemeyen bu tutumu ne anlama geliyor?
Evet. Ahmet Davutoğlu, “ben TC Devleti adına taraflara çağrı yapıyorum” diyerek, Suriye devletine ve muhalefet güçlerine “hiç olmazsa bayram günlerinde ateşkes yapılması gerekir” dedi. Yani bayram günlerinde çatışmanın durdurulması ve ateşkes yapılması çağrısını yaptı. Bu çağrıyı yapan Türkiye Dışişleri Bakanı. Ama Suriye’deki çatışmaların hemen hemen aynısı Kürdistan’da, yani kendi sınırları içerisinde de vardır. Türk devleti, Kürt Özgürlük Hareketi’yle bir savaş içerisindedir. Bu çağrıyı yapan Davutoğlu’nun kendisi, ülke ülke dolaşarak yürüttüğü bu savaşa destek bulmaya çalışmaktadır. Komşudaki savaşın durması için çağrı yapıyor ama kendi ülkesindeki savaşın durması için çağrı yapmıyor. Burada yine Türk devletinin çifte standartlı bir şekilde, Kürt halkını görmeyen politikasıyla karşılaşıyoruz. Ülke içerisinde yüzlerce kişi açlık grevine girmiş, bu açlık grevi 40. gününe ulaşmış; yine ülke içerisinde her tarafta operasyon, çatışma ve savaşlar var. Adam bunları görmüyor ve kalkıyor, Suriye’deki savaşın durması için çağrı yapıyor. İşte Türk sömürgeci zihniyeti budur. Bu, Kürt halkına dair hiçbir şeyi görmeme tutumudur.
Dışişleri Bakanı böyle görmezden gelirken bayramın yakınlaştığı bugünlerde Başbakan da yok etme fermanlarını yayınlıyor. Hatta toplumun Özgürlük Hareketi’ne karşı tavır alması için de çağrılar yapıyor. Yumuşatma yerine daha fazla germeye çalışıyor.
‘NE İMRALI’DA NE BAŞKA YERDE GÖRÜŞME YOK’
Geçtiğimiz hafta BDP’lilerin Cumhurbaşkanı ve Meclis Başkanı ile görüştüğü de kamuoyuna yansıdı. Bazı çevreler, “bir yumuşama ortamı oluyor, yeni bir açılım olacak, vb.” değerlendirmelerde bulundular. Bu değerlendirmelerin doğruluk payı var mı?
Hayır. Öncelikle şunu belirteyim: Hareketimizle herhangi bir biçimde bir temas durumu kesinlikle söz konusu değildir. Kimseyle görüşme yapılmış değildir. Bildiğimiz kadarıyla İmralı’da da herhangi bir görüşme yoktur. Yani ne İmralı’da ne de başka bir yerde kimseyle herhangi bir görüşme yapılmış değildir. Böyle bir durum yoktur. Doğrudur, BDP’lilerin bir çabası vardır. Biz ona anlam veriyoruz. İşte Cumhurbaşkanı’nı ziyaret etmeleri, Meclis Başkanı’yla görüşmeleri, hatta bazı AKP’lilerle de görüşmüş oldukları basına yansıdı. Bu tür çabalar söz konusu, ama Türkiye’de tek adam sistemi vardır; her şeyi tek adam belirlemektedir.
Yani Erdoğan’ın ne düşündüğü ve ne yaptığı önemli…
Evet, önemli olan Erdoğan’dır. O görüşmeler sonrası Erdoğan ne dedi, siz ona bakın. Erdoğan ateş püskürdü ve dolayısıyla Cumhurbaşkanı ile Meclis Başkanı’nın söylediği şeyler gölge altında kaldı. Sanırım “her konuda tek ben karar veririm” mesajını vermek için basına yansıyan o görüşmeler ardından hem “gerekirse müsteşarımı İmralı’ya gönderirim” hem de üslubunda bir sertlik yeniden gündeme geldi. Açık ki Erdoğan, kendinden gayrı diğer devlet kurumlarının devreye girmesini de istemiyor.
“Gerekirse” diyor, bu gereklilik ne zaman olacak belli değil. Kendisi belirleyecek, yani “ben gerekli görürsem müsteşarımı gönderirim, git gerekeni yap derim, bunun dışında kimse bir şey söyleyemez” demeye getiriyor. Her şeyi kendisinde merkezileştirdiği için tek söz sahibinin kendisi olduğunu ima etmeye çalışıyor. Türkiye’de mevcut durumda işin gerçeği de odur. Her şey Başbakan’a bağlı durumdadır. Dolayısıyla BDP’nin ve daha değişik çevrelerin yaratmak istediği yumuşama ortamı mümkün olamıyor. Çünkü Başbakan sert üslubuyla araya girerek kesiyor. Mevcut durumda yapılan budur. Herhangi bir yumuşama durumundan ziyade, Başbakan’ın en son verdiği ferman hareketimizi yok etme fermanıdır. Dolayısıyla herhangi bir yumuşama ortamına olanak bırakılmış değildir.
Yumuşamanın somut göstergesi olarak devlet veya farklı çevreler ne yapmalı?
Devlet eğer gerçekten yumuşama yaratmak istiyorsa veya yumuşamadan yana olan bir takım demokratik çevreler böyle bir sürecin gelişmesini istiyorlarsa cezaevi direnişçilerinin ortaya koydukları istekler vardır. Onun üzerinde durmaları gerekiyor. O isteklerin gerçekleşmesi gerçek anlamda bir yumuşamayı yaratır, demokratik çözüm sürecini gündeme koyar. O zaman çatışmanın durma koşulları da gündeme gelir. Esas halka budur. Yani yumuşamadan ve barıştan yana olan tüm kesimler bu halka üzerinde yoğunlaşırlarsa sonuç alıcı olabilirler.
Bu belirttiğim adımlar dışında devletten yana herhangi bir adım atılmadan bizden adım beklemek büyük bir adaletsizlik olur. Biz saldırı altında olan, baskı altında olan, hakkında her gün tehdit ve yok edilme talimatları verilen bir halkız. Bizden adım beklemek doğru değildir. Evet, devlet bizden adım bekliyor ama hangi adımı bekliyor? Teslim olma adımını bekliyor. Biz bunu yapamayacağımıza göre, adım atması gereken tarafın biz değil devlet olduğu açık ortadadır.
‘BAYRAMDA ATEŞKES KOŞULLARINI AKP ORTADAN KALDIRDI’
Kurban Bayramı’nda tarafınızdan yapılacak herhangi bir ateşkes durumu söz konusu mu?
Önümüzdeki Mübarek Kurban Bayramı günlerinde herhangi bir ateşkesin yapılabilme koşullarını AKP ortadan kaldırmıştır. Dışişleri Bakanı kendisi Suriye için çağrı yaptı, Kürdistan’daki savaşı görmezden geldi. Bu, savaşın sürdürüleceği anlamına geliyor. Başbakan da çıkıp ateş püskürdü. Ayrıca her gün operasyonlar ve saldırılar var. Dolayısıyla her türlü yumuşama koşullarını zorlayan ve ortadan kaldıran bir yönelim söz konusu. Bu ortamda kimsenin yapacağı herhangi bir şey olamaz.
Ama mübarek günlere saygı gereği bayram günlerinde HPG güçlerinin sivil alanlarda konuşlanan devlet güçlerine dönük herhangi bir eylemsel faaliyet geliştirmeyeceklerdir. Bu, sadece sivil yerleşim alanlarındaki gerilla hedeflerine yönelmeme biçiminde bayram günlerine özgü bir durumdur. Bayram günlerinde tümüyle ateşkes yapma gibi bir durum söz konusu değildir. Türk devleti, Kürdistan halkına karşı geliştirdiği sindirme ve yok etme saldırılarını sürdürdüğü müddetçe Kürt halkı da kendini her zeminde savunmak zorunda kalacaktır. Bu, bayram günleri için de geçerlidir.
RİCCİARDONE’NİN AÇIKLAMALARI
Geçtiğimiz haftanın diğer bir önemli konusu ise ABD Ankara Büyükelçisi Ricciardone’nin yapmış olduğu açıklamalardı. Ricciardone, yapmış olduğu açıklamada Türk devletine, sizin ve hareketinizin diğer üst düzey yöneticilerinin etkisizleştirilmesi konusunda Bin Ladin modelini önerdiklerini belirtti. Sizce gerçekten böyle bir planları var mı?
Evet. ABD Ankara büyük elçisi Ricciardone, belli ki hareketimizle çok ilgilidir. Çünkü bundan bir süre önce de hareketimize ilişkin dezenformasyon içerikli bir takım bilgileri basına vererek hareketimizi hedef göstermeye dönük bir çaba ortaya koymuştu. Şimdi de sizin belirttiğiniz sözleri söylemiş oldu. Ben yaklaşık 4-5 gündür hem Türk basınının hem de Kürt basınının bu konuda yaptığı tartışmaları izliyorum. Özellikle Türk basın-yayın çevrelerinin geliştirdiği panellerde birçok görüş ortaya atılmakta ve tartışılmaktadır. Ama ne yazık ki hiçbirisinde gerçeğe isabet eden bir değerlendirme görmedim. Genellikle yüzeysel, içerikli olmayan, dolayısıyla da işin esasına fazlaca dokunmayan değerlendirmeler durumunda kaldı. Gerçekten hayret etmemek mümkün değil. Yani “koskoca bir süper devlet temsilcisi böyle bir şeyi ortaya atmakla neyi hedefliyor? Hangi amacı taşıyor” konusunda bir derinlik yok. Bu konuda ciddi bir yetersizlikten bahsetmek mümkün.
Şimdi işin aslı nedir? Öncelikle şunu belirteyim: Burada sorun bireylerin sorunu değildir. Yani bizim yaşamımızdan herhangi bir biçimde ürkme, korkma durumu söz konusu değildir. Biz böyle korku ve kaygıları aşmış bulunmaktayız. Kendisini davaya adamış insanlar olarak, bu yolda yürürken her bir şeyi de göze almış ve olası tehlike durumlarını artık içselleştirmiş durumdayız. Bu açıdan ortada korkma gibi bir durum söz konusu değil. Ama ortada halkların geleceğiyle ilgili durumlar söz konusudur.
Şimdi konuyla ilgili elimizde daha önceden mevcut olan bilgiler vardır. Evet, biz bir hareketiz ama kendimize göre istihbarat elde etme olanaklarımızın olduğu bilinmektedir. Bu hususa ilişkin bizim elimizde net ve doğruluğuna inandığımız bazı bilgiler vardır. Nitekim Ricciardone’nin belirttikleri de bizim elimizdeki bilgileri tamı tamına doğrulamaktadır.
‘ABD İRAN’A KARŞI TÜRKİYE’Yİ YANINDA GÖRMEK İÇİN ÇATIŞMA İSTİYOR’
Nedir bu bilgiler?
Bu çok önemli. Şimdi ABD ve İsrail önümüzdeki süreçte İran’a karşı bir hamle hazırlığı içerisindedir. Çünkü başta bu iki devlet ve esasta Batı dünyası İran’ın nükleer silah elde etmesini kendisi için büyük bir tehlike olarak görmekte. Dolayısıyla bunun önüne geçmeyi de kendileri açısından vazgeçilmez görmektedirler. İran’a karşı hamlede Türkiye’nin kendilerinin yanında yer alması başarı açısından büyük önem taşıyor. Doğru, Türkiye genelde ABD’nin ve Batı’nın yanındadır; bu konuda kararını vermiştir ama İran gibi ezelden beri bölgede rakip ve komşu olan bir devlete karşı yapılacak saldırıda Türkiye aktif yer almada tereddüt yaşayabilir. İşte böyle bir tereddüdün olmaması için ve Türkiye’nin tam olarak bu saldırıya katılabilmesi için Türkiye’nin Kürtlerle savaş halinde olması gerekli görülüyor. Çünkü eğer Türkiye, PKK ve Kürtlerle savaş halinde olursa hem elde ettiği teknolojik ve istihbari destek açısından hem de siyasi destek açısından her zaman ABD’ye ve Batı’ya muhtaç olacaktır. Bu konu, Türkiye için can alıcı bir konu durumunda. Dolayısıyla Türkiye’nin PKK ve Kürtlerle savaş halinde olması durumunda hep Batı’ya muhtaç olacak ve onların istemleri doğrultusunda hareket etmek zorunda kalacaktır.
‘ABD, PKK İLE TÜRK DEVLETİNİN GÖRÜŞMESİNİ İSTEMİYOR’
Ama adı geçen güçler, Türkiye’nin PKK ile görüşüp bu sorunu çözme olasılığını da görmektedirler. Bunu planları açısından tehlikeli görmektedirler. İşte bu plana göre, bu tehlikeyi ortadan kaldırmak ve Türkiye’nin en az birkaç yıl daha PKK ve Kürtlerle çatışır durumda olması için bizden birinin Türkiye devleti tarafından vurulması gerekiyor. Hatta bu konuda belirlenen 2 isim vardır. En azından belirlenen isimlerden birinin bir biçimde Türk devleti tarafından vurulması halinde Kürtlerle Türk devletinin arası açılacak, düşmanlık derinleşecek, dolayısıyla çatışma ve savaş da derinleşecektir. Türk devleti de ABD ve İsrail’e daha fazla muhtaç hale gelecektir. Bu durumda, gelişecek olan İran hamlesine de Türkiye’nin daha güçlü katılma koşulları olmuş olacaktır. İşte bu koşullarını güçlü kılmak için istihbarat imkanlarını Türkiye’ye sunma, Türkiye’ye suikast yapma kolaylıklarını sağlama, yol, yöntem, TTP (Teknik-Takip-Proje) diye adlandırdıkları stratejileri Türkiye’ye aktarma, yani bu konuda Türkiye’yi yönlendirme ve cesaretlendirme faaliyetinin olduğunu biliyoruz. Çünkü amaç Kürt sorununun çözümünün önüne geçmek ve Kürtlerle Türk devletini çatışır halde tutmaktır.
Türkiye’nin gerçek yurtseverleri ve aklıselim insanları bu gerçek üzerine iyi düşünmeli. Ama ne yazık ki bu konuda yürütülen tartışmalarda kimse işin bu yönüne parmak basmadı.
Başbakan’ın bu konuda verdiği cevap, “konunun gerçeğiyle ilgili acaba bir şeyler biliyor mu” hissini insanda yaratıyor. Yani Başbakan doğrudan onaylamadı, “bizdekilerin koşulları değişik” diyerek bir nevi cevaplamış oldu. Perde arkasında dönen dolabın gerçeği konusunda, farkında mı, değil mi, bilemiyorum ama ben pek farkında olduğunu sanmıyorum. Belki de gizli şeyleri deşifre ediyor diye böyle cevaplamıştır. Çünkü onun yakın çevresi olan yazar-çizerler var. Onların hiç birisi de buna yakın bir şey ifade etmiş değil. O kesim hep, “PKK’yi nasıl dize getiririz, nasıl birilerini vururuz” havası içerisinde. Bu konuda Kürt sorununun dış bileşenlerinden hep bahsederler. Dış güçlerin hep bizim arkamızda olduklarını, bilmem ne olduklarını söylerler. Halbuki işin gerçeği öyle değil.
İşin gerçeği, biz Kürt sorununun dış güçler tarafından kullanılmaması ve bunun içinde Türk devleti tarafından çözülmesi gerektiğini söylüyoruz. Evet, dış güçler Kürt sorununun varlığından yararlanmak ve Türkiye’yi kendilerine muhtaç kılmak istiyor. Bunun için de sorunun çözümünü istemiyorlar.
Bundan bir yıl kadar önce ben Avrupa’nın Kürt sorununu çözmek istemediğini söylemiştim. Geçenlerde baktım, Başbakan da söylüyor. Evet, madem onlar çözüm istemiyor, o zaman sen gel çözüme. Ama Başbakan’ın istediği çözüm o değil. Diyor ki “niye PKK’ye yönelmiyorlar?” Yani onun bahsettiği çözüm, PKK’nin çökertilerek sorunun çözülmesidir.
Buna gelmemiş olabilirler, oraya bir şey demem ama Batı dünyasının Kürt sorununun çözülmesini istemediği kesindir. Bu konuda hiçbir tereddüt yoktur.
‘TÜRK DEVLETİ ULUSLAR ARASI GÜÇLERİN OYUNUNU GÖREMİYOR’
ABD ve Batı güçleri neden Kürt sorununun çözümünü istemiyorlar?
Biz ABD’nin ya da Batı’nın çıkarlarına herhangi bir zarar vermiş değiliz. Fakat çizgimizden çekindikleri anlaşılıyor. Diğer yandan onlar bunu Türkiye’nin kendilerine hep muhtaç olması için istemiyorlar. Yani bize karşı tutumları var ama bu politika, bize karşı olup olmamalarıyla ilgili olmaktan ziyade Türkiye ile ilgili bir şeydir. Bunu Türkiyeli yöneticilerin anlaması gerekiyor. Fakat anlamaları için daha derinlikli ve stratejik bir yaklaşıma ihtiyaç vardır.
Bakın bu konuda geçmişi hatırlayalım: Geçmişte Önderliğimiz ABD ve bilinen bağlantılı güçler tarafından uluslararası bir komployla kaçırılarak Türkiye’ye teslim edildi. O zamanın Başbakanı merhum Ecevit, bir söyleşisinde, “ben halen ABD’nin Öcalan’ı niye bize teslim ettiği konusunu anlamış değilim” dedi. Çünkü o zamanki amaç da benzer bir şeydi. Ortadoğu’ya müdahale projeleri vardı. Bizi engel görüyorlardı ve bu projelerde Türkiye’yi yanlarında tutmak için Türkiye’nin Kürtlerle on yıllar sürecek, katliamlarla dolu bir çatışmaya girmesini sağlamayı amaçlamışlardı. Ama Önder Apo o zaman bunu gördü ve “biz buna yol vermeyiz, alet olmayız” diyerek tutum aldı ve tek taraflı olarak savaşı durdurdu. Eğer 1999’da Önder Apo savaşı durdurmamış olsaydı o zaman belki de on yıllar sürecek kıran kırana bir savaş gelişir, derinleşir ve boyutlanırdı. Fakat o zaman Önder Apo, Türkiye halklarına karşı duyduğu büyük sorumluluk gereği tavır aldı ve tek taraflı olarak savaşı durdurdu; bu oyuna yol vermedi.
Şimdi de benzer bir oyun sahnededir. Türk devlet yetkilileri buna ne kadar yol verir, ne kadar vermez o ayrı bir şey. Ama şimdi şunun görülmesi gerekiyor: Bu uluslararası güçler, masanın üzerine kurulu bir satranç tahtası gibi dünya güçleriyle oynamaktadırlar. “Kimi kiminle çatıştıralım, kimi hangi pozisyona koyup da yanımıza çekebiliriz, kimi şu şekilde karşımıza alıp da bu biçimde çıkarlarımızı daha iyi sağlayabiliriz” gibi hesaplar yapmaktadırlar.
Şimdi Türk devlet yetkilileri bunu ne kadar düşünüyor, onu doğrusu çok merak ediyorum. Yani bunları akıl ediyorlar mı? Çünkü pratikte görülen bir yeni silah aldıklarında, bir destek aldıklarında hemen alkışlıyorlar. Evet, sana silah veriyor da ne için veriyor? Senin PKK’yi vurman için. Neden? Çözüme gelmemen için. Yani senin şiddet elini güçlendirip farklı siyasi çözüme gitmemen için onu sana veriyor. Çünkü bakıyor ki, sen çözüme girebilirsin, yani Kürtlerle sorununu barışçıl yollarla çözebilirsin. Bunun önüne geçmek için sana bir destek veriyor. Sen de bunu alkışlıyorsun. Böylece kendini aptal yerine koymuş oluyorsun. Yani sorunun özünü yakalamak bu konuda çok önemli. Umarım Türk devlet yetkilileri de bu gerçekleri görür ve soruna nasıl yaklaşmaları gerektiğini anlarlar.
Biz kendi cephemizde bu dünya denklemini çözmüş bulunuyoruz. Yani bu konuda bizim yanlışlıklara düşmemizin herhangi bir zemini yoktur veya çok azdır. Biz Türkiye ve bölge halklarının öz çıkarları için ilkesel yaklaşan ve bu konuda sorumlu davranan bir hareketiz. Tarihin bu aşamasında sorumluluğumuzun da farkındayız. Kürt sorununda şunun bunun kullanması değil de, sorunun halkların kardeşliği temelinde çözümü için çaba sergileyeceğimiz, açık ortadadır. Önderliğimizin bu konuda geliştirdiği protokoller, tamamen bu eksene dayalı protokollerdir. Bu nedenle biz önderliksel bir hareket olarak Kürt sorununun eşit-özgür birlik temelinde, Demokratik Özerklik perspektifiyle çözümünü önemsiyoruz.
ANF
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder